Prolog

Ich historia? Dla wielu może wydawać się zwykła i banalna. Tak samo powtarzalna, jak każda inna. Wielu ludzi może nie zauważyć w niej nic nadzwyczajnego, żadnej magii. Ale dla niej… Dla niej była wyjątkowa. Była czymś więcej niż tylko związkiem dwójki młodych ludzi, którzy postanowili po prostu ze sobą być. Była czymś więcej niż tylko kolejną miłostką. Może to wszystko dlatego, że ta historia związana była właśnie z nim. Z chłopakiem, który całkowicie i do szaleństwa skradł jej serce, który odmienił jej życie o 180, ba, nawet o 360 stopni. Z nim wszystko było takie nieprzewidywalne i radosne. Każdego dnia w jej sercu gościła wiosna. Ich historia była jak bajka, w której on był jej księciem, a ona jego księżniczką…

Poznali się… nie, to nie tak. Zobaczyła go 9 lat temu. Tak, tak to było. I dokładnie pamiętała tamten dzień. Pamiętała to uczucie, gdy spojrzał na nią z okładki kolorowego magazynu dla nastolatek. Od razu skradł jej serce tymi swoimi długimi, ciemnoblond dredami i tym cwaniackim uśmiechem, który gościł na jego ustach. Jednak i tak najbardziej urzekły ją jego oczy… Uroku dodawała mu przewieszona przez ramię gitara. No cóż, zawsze miała słabość do muzyków. Po wysłuchaniu kilku piosenek jego zespołu wiedziała, że nie ma już odwrotu. Pokochała go platoniczną miłością, która całkowicie wypełniła jej dotychczasowe życie. Podejmowała się dorywczych prac, odkładała każdy grosz, byle tylko móc widywać go na koncertach. Rodzice niestety nie byli w stanie jej pomóc, bo w jej rodzinnym domu nigdy się nie przelewało. Dlatego tak ważna była dla niej i jej rodziców edukacja. I zawsze robiła wszystko, byle tylko ich nie zawieść. Była pilną uczennicą, przynosiła do domu same najlepsze stopnie. Kujonka? Tak, zdecydowanie można było tak ją nazwać. Ale nie przeszkadzało jej to. Jeśli nagrodą miał być dzień poświęcony jego koncertowi, była w stanie zrobić wszystko…

Nawet nie zauważyła, kiedy i ona i on po prostu dorośli. Z kolorowych czasopism patrzyła już na nią twarz mężczyzny, a nie chłopaka. Długie dredy zastąpiły czarne warkoczyki, na twarzy pojawił się męski zarost, a w uszach małe tunele. Na ustach wciąż gościł srebrny piercing i ten cwaniacki uśmieszek, któremu już tyle uległo. Ale nie zmieniło się coś jeszcze – jego oczy. Wciąż tak samo magiczne i hipnotyzujące. Z czasem jej uwielbienie do niego osłabło. A przynajmniej tak jej się wtedy wydawało. Po tragicznej śmierci rodziców, gdy została zupełnie sama, postanowiła rozpocząć zupełnie inne życie. Sprzedała wszystko, spakowała walizki i wyjechała do Stanów. W Bostonie rozpoczęła studia, znalazła pracę. Nie miała wtedy ani czasu ani głowy na zachwycanie się tym, który szturmem podbijał światowy rynek muzyczny.

W nowym otoczeniu odnalazła się znakomicie. Praca, którą znalazła była spełnieniem jej marzeń. Początkowo była tylko jedną z wielu asystentek w korporacji, zajmującej się organizacją muzycznych eventów. Z czasem jednak jej zaangażowanie i znakomita organizacja zostały docenione i została zaangażowana do wielu ważnych projektów. Początkowo były to koncerty, potem dłuższe festiwale, aż wreszcie całe trasy koncertowe. Szybko wspinała się po szczeblach kariery czując, że jest na właściwym miejscu. W niedługim czasie przeniosła się na zachodnie wybrzeże, do Los Angeles, gdzie została zatrudniona przez Universal Music – najlepszą i największą z wytwórni muzycznych. I właśnie wtedy, gdy jej życie było idealnie poukładane i zorganizowane, los spłatał jej figla i wywrócił je do góry nogami.

Otrzymała propozycję pracy „nie do odrzucenia”. Miała pracować w jego teamie. Miała być prawą ręką jego menadżera. Miała zająć się promocją jego zespołu. Miała planować i organizować jego koncerty… W końcu zatrudniali tylko najlepszych, a ona bez wątpienia taka była. Więc postanowiła zaryzykować. I nie ulegało wątpliwości, że właśnie wtedy rozpoczęła zupełnie nowy etap swojego życia.

Dokładnie pamiętała towarzyszące jej wtedy uczucia, jak gdyby to wszystko działo się dopiero wczoraj. Pamiętała ich nieśmiałe uśmiechy i spojrzenia, pierwsze rozmowy sam na sam. Czuła „motyle” w brzuchu i wzrastające podekscytowanie za każdym razem, kiedy znalazł się tuż obok. A kiedy, niby to zupełnie przez przypadek, musnął ją swoją dłonią, powodował drżenie całego ciała. Na skórze pojawiała się gęsia skórka, a oddech niebezpiecznie przyspieszał.

Ze spokojem przyglądała się jak jej platoniczna kiedyś miłość zamienia się w prawdziwe uczucie. Ale nawet gdyby chciała, nie potrafiła nic z tym zrobić. Poddała się całkowicie. Pozwoliła mu zawładnąć jej sercem i duszą. Czuła się jednak zakłopotana, gdy ich spojrzenia przypadkowo się spotkały, bo jej serce biło wtedy tak głośno, że słyszała je chyba każda osoba przebywająca z nią w jednym pomieszczeniu. Śmiała się sama z siebie, że zachowuje się gorzej niż zakochana nastolatka. A w końcu była już dorosłą kobietą! Ale co było w tym wszystkim najzabawniejsze: on – bożyszcze połowy nastolatek na całym świecie, ten, którego kochały miliony, zainteresował się właśnie nią – zwykłą, przeciętną dziewczyną z Niemiec. Była głupia, naiwna? No przecież teraz to wie. Niepotrzebnie wierzyła w każde jego ciepłe słowo, w te stanowcze zapewnienia o prawdziwej miłości. Jednak czerpała szczęście garściami, będąc naprawdę pewną, że ich uczucie będzie trwało wiecznie. W końcu obiecali sobie, że będą razem na dobre i złe. Bo to był ten, który jako jedyny naprawdę skradł jej serce. Traktował ją jak księżniczkę i wiedziała, że dopóki on będzie, będzie miała po prostu wszystko. Bo to on był dla niej wszystkim. I miał być tym na całe życie, ale teraz… To właśnie on zniszczył to wszystko. Sen, którym było jej życie, prysnął niczym mydlana bańka. Czy żałuje?

A czy można żałować, że poznało się osobę,

dzięki której choć przez chwilę było się szczęśliwym?